Dün akşam uzandım pencere başına
Zürich’i dinledim sessiz
Bu şehirde neler geldi başıma
Garip başım dinliyor Zürich’i sensiz

Serin bir rüzgar esti önce
Sonra kulaklarımda yaprak sesleri,
Bir damla düştü yapraklara
Çinladı kulaklarımda

Rüzgârın getirdiği sadece bu değildi
Dağdaki tilkinin kokusu,
Daldaki kuşun korkusu,
Bağdakinin insancıllığı,
Masa başındakinin vicdansızlığı
Ve
Çaresizliğin ve döl bereketinin
Vazgeçilmez acısı.
Ve insanlar;
Kiminin, pahalı müzikler eşliğinde zıplaması
Alkol ve karşı cinsiyete olan ilgileri
Özgür kızlarımızın karnında pi.ler
Bir geceden hatıra hepsi
Onlarıda duydum ve zengin parfüm kokularını
Ve gördüm pahalı arabaları
Bmwler, audiler uğruna kucaklara oturanları
Onlarında kokusu geldi burnuma
Tiksindim..

Tüm bunlar olurken
Birileri yol yapıyordu,
Bina inşa ediyordu
Ter kokuları geldi burnuma
Yabancıydı çoğu
Türk’tü, Yugoslav’dı, Hırvat’tı
Afrikalıydı çoğu çaresizdi.
Zengin parfum kokuları bir yana dursun
Asıl beni üzen
Aynı ırktan olupta
Onlardan daha iyi mevkiye gelmis talihlilerin;
”Birilerinin bu işi yapması gerek!”
demeleriydi..

Zürich / İsviçre – 20.11.2006