“Ve acubeler güpegündüz kör gözlü.”
Zambak yenen bir ova burası
Zambaklar ıslak, çıtırdak
Çiğ damlası henüz pişti
Ve ne? Ben bu kadar veled
Hırpani misin, yoksa hırpalaşma
Haşur huşur bu sesler yiten
Biten havada kuşlar konmaz
Konmaz gelmek beklemek demek
Kon yakama minik serçe kuşu
Kon ki kontiki kikiriki
Sen ki benden büyüksün
En büyük bizimdir
“Bu karanlık özgür bakışlar.”

not: tırnak içindeki ilk ve son mısralar, Gülseli İnal’ın “Letoon” adlı şiirinden alıntıdır.