Adını anmak istemiyorum ruhum daralıyor
Tatlı düşlerimde karabasanım oldun
Ürküten benliğimi yalancı sözlerin
Geceleri daldığım çocuksu rüyalarım kayboldu

Tanıdık gelmiyor işitilen rüzgarlar
Yağıyor üzerime kara kara bulutlar
Sararan hülyalarıma zifiri karanlık oldun
Doğacak umutlarım kalmadı yarınlarımda

Sinesinde tomurcuk açmadan yok oldun
Gönderdim gönlümden gönlüne
Haykıramadığım utangaçlarımı
Zordu sevda kapalı yollarla dolu
Adın kaldı dilimde sadece bir ezbere
ޞimdi koskoca bir zaman kaybısın gözlerimde.

İstanbul – 23.10.2004