Sen aşkta hazıra kondun
Zahmetlere girmeden
Koşmadan yorulmadan
Sağ yanında buldun
Belki biraz özledin
Güllerle gelene kandın
Ben kaf dağının ardında
Aradım onu
Bilene bilmeyene
Sordum onu
Gülleri koklamasını bilende
Buldum onu

Sen yağmurları seyrettin
Camların arkasından
Damlaların ritmini duymadan
Derin uykulara daldın
Ben yağmurlarla büyüdüm
İliklerime kadar ıslandım
Sonrada ateşlere yaslandım
Gökgürültüsünden korkmadım
Farelerin korktuğu kadar
Yağmayınca endişelendim
Tıpıştılarla neşelendim
Çatlamış topraklar gibi

Sen üşümedin titremedin
Buz kessede zaman
Ürpermedin aldırmadın
Isındın ılık meltemlerle
Kar üstünde yürümek eğlenceydi
Yanında biri olsun istedin
Kolay kolay üşümeyen
Hepsi bundan ibaret
Sevdadan hissene düşen

Ben üşümelere inat
Takvimler kış yazarken
Kurbağalarla yarışarak
Çağlayan derelerde yüzerdim
Akşam olur karabasanlar görürdüm
Sabahlar olmak bilmezdi
Aşk bir seraptı yasaktı
Yanmak cehennem ameliydi
Yinede yanmayı seçtim
Pişman değilim

Buchen – Kasım 2006