Umut eriyen mum parmaklıkta
Ne sevda sözleri ne kadın sıcaklığı

Firari bir türküde rehin kalmış “yalnız acı”
Dizilirdi uykusuzluğun kehribar tespihine
ޞalgam çiçeklerine düşerdi alaca bir kırağı
Asi yıldızların uzak, utkulu ıslığına

Ay vururdu taş avluya, yüreğine karanlık
Yaşlı çocuklar parkı hem kuşsuz hem ağaçsız

Hep uçuruma bakardın bir dağ geçitinden
Dağ doruklarından uzayan gökyüzüne
Bütün renkleriyle geceye dönerdi akşamsefaları
Yüzün yalnızlığa…

Ankara – 1999
Kaynak: Yakın Güz, Karşı Yayınlar