Uykusuz gecelerde, alabora bir yürek
Ruhumdaki hafakan; ta beynimi bölerek
Çaresizlik girdabı… kadere rıza gerek!

Sıladan çok uzakta “Kader” örer örgüyü,
Söylesem anlatamam bu ap-acı duyguyu

Oğluma bir bisiklet, sözüm vardı ezelden;
Kadınıma nelerde… gözüm vardı güzelden
Bana bir bebek! diyen kızım vardı tezelden;

Kuruyan göz pınarı; inilti sesi; ahenk!
Baba çaresiz ise; ölüm anı buna denk

Sessizlik ölüm gibi; paradokslar iç içe
Buram buram hasretlik; sızısı ince ince
Kocamış aynalarda, çizgiler belirince…

Telefon yahut mektup; ahize hasret kokar
Bu ateş bir sıcak ki; taa ciğerimi yakar

Fakirlik, çaresizlik; gurbet ayrı bir acı
Elde avuçta yoksa… nedir bunun ilacı…
Anam, babam ne yapsın onlar ancak duacı

Nasırlı ellerini öpmeye hasret kaldım
Derin bir off! Çekerken taa maziye daldım

Mutlu bir aileyi, görsem gezerken parkta
Oğullarım ve kızım hayal olur ufukta…
Yediğim boğazımda düğümlenir, gırtlakta

Demli bir çay içerken; gözlerim buğu buğu
Taa iliklerimde duydum; hasretlik ve yokluğu