Sen gözlerimden uykumu aldın,
Ben saçlarına yüreğimi bağladım.
Gözlerime inci taneleri bıraktın,
Yüreğimdeki tahtını saçlarından yaptım.

Rengini saçlarından almış başaklar, sen doğmadan asırlar önce.
Deniz dalgaları da saçlarından özenmiş kıvrım kıvrım olmayı.
Saçlarını ördüklerini sanmış böcekler, bakmışlar ipek kozası.
Bana hediyesi, saçlarından kafes, bir de yürek sızısı.

Ömür armağan ettim, yanında koskoca bir yürekle
Saçların ömrüme ilmek oldu, sanki darağacı bakışların
Çıkar artık onları, saçlarına düşmüş ak tellerinden
Neye yarar ki, koskoca yüreğim olmuş yürek kurusu…

Bozüyük – 21.07.2005