yüzümün yaylım ateşinde kekreme
bana zor tahammül edilir
parsellenmiş yüreğimden kalkar kuşlar
kayıt dışı yüreğimin
çeperlerine tutulur sevdalar
kavalımın sesinde doğunun yarısı

yağmurlar mayıs yağar
soluk yüzlü kelimelerime
topuklarımın gözeneklerinde birikir
hayat denilen salgı
basitleştirilmiş bir handikap
değil mi ki hayat
nisan yağmurlarında üşüyen yanağımda
evet kimse bilmez bunu
ama her yat saatinden sonra
kanatlı atlı karıncalara binip
istanbul’a güneşi getirenin kim olduğunu

kadınlara ölümlerle gelirdim
salgın bir hastalık anında
duygularıma çarpar kanat sesleri
çelimsiz alkışların gövdesinde
ey vurgun yemiş de düşmüş yüreğim
vurmasaydın vurulmazdın da
ey yüreğim yaktığın ağıtlara bak
kanlı pençeleriyle kuşlar konuyor
ama dur, daha dur
bitmedi bu ağıt… bitmedi bu sevda…