Benim de bir zamanlar sırtımda çantam,
Elimden şefkatle tutan bir annem vardı.
Girerken içeri okul bahçesinden tam,
Müşfik bir el uzanır, başımı okşardı.

Doluydu yüreğimde sevgi neşe umut,
Ben de ufuklar ötesi düşler kurardım.
Gülücükler saçardı masmavi bir bulut,
Gelecek günlerden güzellikler umardım.

Gitti dönülmez iklimlere ırmaklarla,
Akıp gitti su gibi sessizce o günler.
Titreyen ellerim ve saçımda aklarla,
Benim de yüreğimde taht kurdu hüzünler.

(Taşova, 18.09.2006)

Ali Rıza Atasoy