Son olacak bu bakışım sana
Biliyorum
Bu son görüşümdür
Artık bundan böyle
Yalnız bir anı olacaksın dilimde
Hem de kimsenin bana yakıştıramadığı
Ve hatta hayallerimin bile
sana bir daha kavuşturamadığı

Son kez arkadan bakarken
Saçlarını tel tel savuran rüzgarı
Kokluyor ve onu kucaklıyorken
Ve sen başka kollara gidiyorken
Herşeyi biliyorken
Adımlarına takılmışken gözlerim
İnce bileklerine ve beline
Midemde bir kasılma
Kasıklarım gebertircesine sızlarken
Neden öldürmüyorsun demiştim
Sensiz olmaz demiştin
Ayrılık sensiz yaşanmaz
Sensiz başka bir sevgiliye
Katlanılmaz

Az sonra bir sokağa gireceksin
Son kez dönüp bakacak mısın arkaya
Alıştırdığın gibi
Ağlamaklı
Saçlarını usulca düzelterek
Bir an duraklayacak mısın
Son kez arkandan bakarken ben
Sessiz çığlıklara karışırken gözyaşlarım
Kalbimde sonsuz bir boşluk
Babadan yetim senden öksüz
Başkasının kollarına gidiyorken sen
Herşeyi biliyorken ben
Kanım donmuş, bacaklarım titriyorken
Neden öldürmüyorsun demiştim
Sensiz olmaz demiştin
Kavuşmak sensiz olmaz
Sensiz yeni bir aşka
Katlanılmaz

Londra – 2002