Yolcu idim yola düştüm
Yollarım seni çağırır
Bülbül oldum güle düştüm
Güllerim seni çağırır

Bulutlayın göğe ağdım
Yağmurlayın yere yağdım
Gözümden çok yaşlar döktüm
Sellerim seni çağırır

Çok zaman toprakta yattım
Türlü çiçek olup bittim
Arılayın çok bal ettim
Ballarım seni çağırır

Bu hana mihman gelmişim
Gâh ağlayıp gâh gülmüşüm
Bahre ummana dalmışım
Göllerim seni çağırır

Pîr Mehmed’im aşka düştü
Aşk dalgası hadden aştı
Virdimize «Ya Hak!» düştü
Dillerim seni çağırır