Ben,
Yaramaz çocukların hoyrat ellerinde çırpınan
Yaralı bir kuş kadar çaresizken,
Sen,
Bu şehirde yoktun.

Ben,
Üstüne merhametsiz namlular doğrulan
Ürkek bir tavşan kadar yalnızken,
Sen,
Yine bu şehirde yoktun…
…Ve ben,
Cüzzamlılar şehrindeki ölüm hücresinde
Acılar içinde kıvranıyorken,
Sen,
Hala bu şehirde yoksun…

Bilecik – Kasım 1997