Kader’e

Yoruldum derdinle yorgunum artık
Her gece nöbete çıktın yoksulluk
Ne çektim elinden, kurudum artık
Evimi yuvamı, yaktın yoksulluk

Yıllarca getirdin, beni oyuna
Her gün, tokat yedim, ense boyuna
Benzettin kurbanlık bir koç koyuna
Hep, gözünü bana diktin yoksulluk

Sen üstüme çöktün, kara kış gibi
ޞu belimi büktün, bir kiriş gibi
Harcadın beni, üç para, fiş gibi
Sen aklını bana taktın yoksulluk

Soğuk geçen kışda sırtım üşürdü
Zengin arabayı, dağdan aşırdı
Düz yolum olmadı, aklım şaşırdı
Hayali Umudu, yıktın yoksulluk

Eller viski içti, hep bardak bardak
Ben su bulamadım, ettin dangalak
Allah için, dön de, şu halime bak
Gözümden yaşları, döktün yoksulluk

Bak geldi geçiyor, ömrün yarısı
Bal vermedim oldum, eşek arısı
Bir tas çorba vermez elin karısı
Açlığa boynumu büktün yoksulluk

Her neye el atsam, kaçarak gitti
Umutlar tükendi, hayaller bitti
Naçarlık, fakirlik, canıma yetti
Dünyama yavaşça, çöktün yoksulluk

Adana