Küçücük bir çocuğun
Kâğıttan yaptığı
Bebeklerde kaldı
Ucu yanık kalbim.
Bu yüzden
Sevmeyi geç öğrendim.

Uçan kuşlar kervanında
Göğü delip geçti
Yaramaz hayallerim.
Bütün sığınakları,
Bombaladı yetişkin eller.
Bir insanın bir değil;
Bin kez ölebileceğini
Kendi coğrafyamda keşfettim.

Sular aktı;
Küçük gemiler geçti bu sulardan.
Kaptan oldum:
En büyük kahraman!
Ağaçlar dar geldi
Oyunların gizemli yüzüne.
ޞimşekler çaktı;
Yağmurlar yağdı;
En soprano sesimle
Haykırdım:
“Tutun ellerimden
Yoksa düşeceğim;
Düşerken dünyanın
İpini çekeceğim.”