Hiç sevmedim ben bu kadar
Ömrümde böylesi bir bayan,
Dünya nimetini hiç bilen,
Çok sevilen ve takdire şayan,
Yüreği sanki mübarek ev Kâbe, gönlü kıblegâh olan,
Yıllar yılı, güzeller güzeli, Seda SAYAN.

Âşıkların durağı, ablası, mazlumların dudağısın,
Anadolu kadınının sen koca bir destanısın,
Gücüm yetse olurum bende senin Savaşın.
7 milyar insana sesini dinletirim.

Senin için ben altında yanar eririm güneşin.
Kuru yapraklar gibi kururum çatlayarak,
Göz bebeğimin ta içine
Elmas taşlı kalem ile zevkle,
İsmini yazarım Seda SAYAN.

Sevilmek nedir öğretirim öğrencilerime heceleri,
Söyle bana neyleyim ben sensiz geçen günleri,
Sen yanımda olmayınca,
Gönlüm hiç huzur bulur mu geceleri?
Ne yapayım içimden geldi yazıverdim bu dizeleri.
Neleri gördüm ben bu hayatta neleri,
Çok sevgi tattım bilirim geçen seneleri,

Lâkin senin sevgin, aşkın bir bambaşka.
Sen yanımda olmayınca,
Ne yeşildeyim ne de sarıda.

Haramiler gelip
Yarınlarımı çalsalardı yine benden,
Yüreğin cız ederdi eminim,
Sevgi pınarından çağlayarak gelirdin,
Zalimlere derslerini verirdin,

Bembeyaz pamuk gibi ellerinle,
Suyun olsa bile bire bin bir kere
Yine bana verirsin,
7 milyar insana sevgiyi öğretirdin,
Bir başınla da olsa benim için
Ay’dan bile gelirdin.