Kanım mı kurudu ne buz gibi tenim
Kör mü oldu bir şey görmüyor gözüm
Yalpa yapıyor taşımıyor beni dizim
Ümitsiz çaresiz yıkılıyorum.

Toprak çeker bedenimi
Korku sardı tüm tenimi
Efkar söker yüreğimi
Çaresizce yıkılıyorum.

Dünya mı kalleş ben mi güçsüzüm
Mutluluk doluyken neden mutsuzum
Anam babam varken garip öksüzüm
Ümitsiz çaresiz yıkılıyorum.

Sebebsiz yıkılmaz insan
Lutfedip bir derdimi sorsan
Yıkılana vurmaz insan olan
Kahrımdan yıkılıyorum.

Karanlık çöktü güneş doğar mı bilmem
Taş olmuş yüreğim sever mi bilmem
Kurumuş gözlerim güler mi bilmem
Ümitsiz çaresiz YIKILIYORUM.

Almanya