Uyanmak bir sabah düşlerinden.
Yitip giden anaların,
babaların,
bebelerin ardından ağlayarak.
Uyanmak bir sabah,
yitip giden
ve hiç yaşanmamış gibi gelenlerin ardından
ağlayarak.

“Nasıl unuturum seni!” diye haykıran
düşlerimizle uyanmak her sabah.
Bir ana yüreği olmak
Bir babanın gözyaşlarında
ve bir çocuk kalbiyle sarılmak, ona!
yitip giden
ya da hiç yaşanmamış gibi gelen bir cana.

Gölcük – Eylül 2000