Divane bir adam
yakan ağustos güneşi..
kavrulan bozkırda
bir atlı ilerliyor.
yurdundan, yuvasından
hayli uzak.
kurumuş, iri kemikli elleri,
sert, demir gibi
bilekleri.
sert bir bakış,
sert bir beden,
çatık kaşlar..
her gün
her an
uzaklaşan yuvası
yaklaşan ayrılık;
Ölüm..
hatırlamıyor sıcak
yemeğin kokusunu..
hatırlamıyor yarin sıcak
koynunu,
uzaklaşan yuvası ve..

hatırlamıyor gençliği,
çocukluğu..
hatırlanan tek şey
acımasızca geçen yıllar.
geride kalan sert bir bakış,
sert bir yürek..
çatık kaşlar..
ve
şimdi
karıncalar gözlerine doluyor,
birazdan akrepler de
koşup gelecekler,
çakallar uzaktan görünmeye
başladılar bile..

deli bir adamdı
delicesine geçen
kısa bir ömür..

Ankara – 22.04.1994