Eğer ki unutmadıysan Adım’ı;
Duyduğun zaman âniden,
İsmim sende hâlâ bir heyecân uyandırıyorsa
Düşlerinde o güzel günler yoğunlaşıyorsa
İçindeki kıpırtılar, çarpıntılar hızlanıyorsa
Hani, ya da belki kaabilinden ümid beliriyorsa
Kalbinin derinliklerinde,
Bir şeylerin eksikliğini, burukluğunu hissediyorsan
Pişmânlık duygusu sarıyorsa büsbütün
Gözlerindeki o parlaklığın yerini,
İki damla gözyaşı alıyorsa
Kahroluyorsan, utanıyorsan,
Üzülme sakın!
ޞafakla birlikte koş gel!..
Ben yine oradayım
Aynı yerde…
Sen yeter ki gel…

Landsberg – 11.01.2001 03:00