Yeşil başlı telli turnam
ޞimdi bizim gölden uçtu
Aklımı başımdan aldı
Vardı gayri göle düştü

Seher yolu gül dağıdır
Gönül aşkın budağıdır
Yel eser zülfün dağıtır
ޞimdi fırsat ele düştü

Dünya kadar olsun malın
Mevlâ’m artırsın kemâlin
Güneş yüzün mâh cemâlin
Yazık dilden dile düştü

Bir zaman çekerim yası
Yüreğimden gitmez pası
Onulmaz aşkın yarası
Altın kemer bele düştü

Yoluna koymuşum canı
Seversen İncil, Kur’an’ı
Kerem sevdi Aslı Han’ı
O da gurbet ile düştü