a dördü alabildiğince kullanacak dizeler arıyordum kendime işte buldum
çünkü bilirim boş kalan yerlerin yalnızlığını ve siyahın anlatamadıklarını
onun için hep korktum boşluktan sudan ve kar-beyazından
şimdi kaç açık kapının çilingiriysem ona göre yüzümü kapatın
üzerinizdeki kimliklerimi çıkarın lütfen yok sayma pahasına kendinizi
beyazlığı suyu ve boşluğu yaratın benden bir de ölümü hadi bakalım

bir sözcüğün harfiyen uyulan yazılışında aramayın beni
göremeyeceksiniz belki de tutunamadığını hiçbir yazının üzerimde
çirkinliklerinizi saklasanız da estetiğiniz yeter amenna
herkesin bende oluşu kuşkulandırıyorsa da sizi sarhoşken
aldırmayın ve bana gülün bir gülün soluverişi gibi
ki kustuklarım bir pisliğin temizlenmesi değil de ne

terkedilen her özneden geriye yerçekimsiz fiiller kalır
ölüm bunun dışında işte bir kelebek için nasıl da tekdüze
ya ördeklerin suyu azalıyor derken başak
başka ne ekleyebilirdi ki gözlerindeki tedirginliğe

yaşamın aslı ölümden ibaret iki acemi hece mi
yoksa emeklerken bir tüyübitmemiş dörtnala koşmakmıdır kulvarında
öyleyse öndesiniz beyler ipi göğüslediniz darağacı ipini
çekin şimdi bir sübyanın otuzbiri gibi boşalın ölümlerinizi

yine de aranırsınız ya siz her koşum öncesi altında öküzün
oysa üstündesiniz boynuzun ve sallıyorsunuz erzincanları

beni darlatmayın burada orman var diyen derecinin
gelecekteki yalnızlığına gömün beni