Bir semavi merhamet çıkarır mı bizi bu içine düştüğümüz ihanetten sevdanın kutsal adına yakışmayan, bir korsan gecede yaşanan yalnızlığa tutsak olan bu yüreğin kanını akıtmadan tükenir mi aşkın hayat veren soluğu, ey önünde diz çökmüş hayatın bir çırpıda kellesini koparan acımasızlık,
Sen diye koştuğum her sesin arkasından
Ruhuma akıtılan o derin sessizlik
O analı babalı kimsesizlik
Ve gözalıcı ışıklarda ölümüne gölgesizlik
Dipsiz kuyulardan çıkaracağım seni
Derin uykulardan uyandıracağım
Bir aynayı dayayıp suratına
Göstereceğim o görünmez halini

Sonra çekip bayrağımı hayalet gemilere
Açılacağım adını bilmediğim denizlere
Tayfasız ve dümensiz
Rüzgarla kucaklaşan yelkenimi azat edeceğim
Cesaret vereceğim hedefsiz sürüklenmelere

Yorgun düşmüş bir dalganın kucağında uyuyacağım, yakın biryerlerde bilmediğim bir dünya bulacağım, yeni bir dil uydurup anlaşılmaz seslerle konuşacağım bir benim anladığım, bir de benim gibi olanların,

Sen oraya geldiğinde ne dilimi sökeceksin konuşmak için, ne de yüreğimi buluşmak için hiç yaşamadığın hazların tutkulu yorgunluğunda,

Kırmızı bir akşamüstü olacak
Her tepenin arkasında binlerce güneş batacak
Binlerce güneşi bekleyen sabahlar
Bütün yönler doğu
Ve bütün yönler batı
İstediğim gibi yaşayacağım hayatı.