Gidişin ömrümün sonu olsa da
Sana zerre kadar kızamıyorum
Aşkın, şiirime konu olsa da
Sensiz bir kelime yazamıyorum

Kalsaydın bulurduk bir orta yolu
Sen gittin gideli gözlerim dolu
Hayran olduğumuz şu İstanbul’u
İçimden gelmiyor gezemiyorum

Yüzünü görmeden görmem önümü
Hasretin bana şaşırttı yönümü
Ayrılık denilen bu kördüğümü
Ne kadar uğraşsam çözemiyorum

Dünyalardan büyük çektiğim çile
Derdimi söylesem taş gelir dile
Gülüm, değil seni, resmini bile
Sitemler edip de üzemiyorum