kaç yaz çocuktum ben
kasabalı bir yolu gittikçe
kahraman dostum nazik ay
bir rozet gibi göğü süslerdi
bir katalog yapıp göğün alfabesini
sık ağaçlı bir koruya indirirdi

ve avcılar demli çaylarını
ceplerinin elli iki kağıtlarını
bir kirlik yeri gizlemeden
yürürlerdi

bense saz göllerden geçerdim
kartal kanadı yüzümde
canı bir otobüs plakası
ve kumarda kaybettiğim
yıldızlar olurdu gökyüzünde

bir kuş öterdi ay ışığından
bir tavşanı hedef bilip geceye