Karanlık mıydı!
Karanlık mıydım!
Gecenin içiydi yatağın içi,
Avuçlarım terlemişti.
Yorgan ağırdı,
Yorgan mı, Cendere mi?
Ya da ağır olan siyahtı.
Siyah mı, Pelesenk mi?
Sıkan, buran, dağıtan.

Sesler, gölgeler, ürpertiler,
Gidip gidip geldiler.
Oda şekillendi
Göğsüme bindi.
Korku neydi?
Gözlerim ürperdi,
Çok bu kadarı
İnsana çok.

Bir yoktum korkuya sıkışmış.
Yine şeyler!
Adını bilmediğim iniltiler,
Beynime girdiler.
Ama yoktum!
Kim için?
Bu testereler, keserler.
Hiçliğin içiydi yatağın içi.
O şeyler!
Soğuk soğuk geldiler,
Beni kestiler, böldüler.