( -kıracaksan sen kır be kader!
gel hadi gel, geç kalacağız Azraille buluşmaya…)

/.. ağır aksak kaldırımlara vuruyorum
yatağım taş sanki / ömrüme uzak
yüreğim tenha dolu bir yalnızlık
anlıyorum ki sensizlikte bu çelişkide boğuluyorum…

…direniş cephesinde bir mevzideyim
yüreğim kurşunları kanatıyor / sözlerim buz tutuyor
çakıl taşlarından evler yapıyorum
inadına ocakları tüttürüyorum…
mutluluk bir oyunmuş / geç de olsa anlıyorum…

boğucu çekirge seslerinde yalvarıyorum
dön ama bu sefer perdeden süzülen sokak ışıklarına huzur ver!
bırak evimize o girsin / elimde kırk yıllık kahve fincanı
gökyüzünde dolunay, bahçemde fesleğen kokusu
bırak beni kader / işim yok seninle
…aşkı vurmuşlar zaten
buğulu sözlere gerek mi var bundan sonra…

-kıracaksan sen kır be kader!
Daha yolum yok benim! mecalimse zaten hiç olmadı ki…