Haklı olup da haksız olmaktan bıktım
Yaşarken her gün ölmekten bıktım
Sevip de kaybetmekten bıktım
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan, yaşamaktan bıktım

Yenemedim şu zalim kaderimi
Ben örneğim bütün insanlara görün halimi
Belki o zaman anlarsınız derdimi kederimi
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan, yaşamaktan bıktım

Yaşamayı sevmiyorum ölümü sevdiğim kadar
Zaten hep yaşarken öldüm bu zamana kadar
Bundan sonra yaşasam da ne kalır ki yanıma kâr
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan, yaşamaktan bıktım

Kale almıyorum yaşam denen bu oyunu
Çünkü biliyorum çok önceden sonunu
Bir mezar bir hoca bir de elfatiha’dır sonu
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan,yaşamaktan bıktım

Söz vermişim ölüme her an yanımda
Kaybettiklerim duruyorlar şimdi karşımda
Zaman geldi deyip bekliyorlar kapımda
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan, yaşamaktan bıktım

İnsanın değeri bilinmiyor yaşarken
Biz baştan kaybetmişiz bu dünyaya gelirken
Kaderimize yenilmişiz bilmeden istemeden
Dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Yaşamaktan, yaşamaktan bıktım

ޞimdi her şey bir hayal oldu bana
Hayat dediğin zaten çok acı bir rüya
Bir gün görüşürsek ya ahrette ya burda
Sana bu dediğim sözleri sakın unutma…

Berlin/Almanya – 26.05.2004
Kaynak: Bilinmez Hayat Denen ޞey!!