Duygu’ya

Bugün ölümle yüz yüzeydim
İğrenç bir his doldu içime
Garip bir korku ve farklı bir çekingenlik
Farklı, çünkü buralardan göçmek değildi çekindiğim
Belki sesini bir daha hiç duyamamaktı
Belki de son nefesimi senin için verememekti
Ne bileyim, farklıydı işte
Tamamen diğerlerinden farklı bir DUYGU…

Ve üstüme kapaklanırken bir gölge
Uzaklaşırken gökyüzü gözlerimden
Kalbim beni dinlemedi…
Benim için durması gerekiyordu
Durmadı…
Zaten o hiç benim için vurmadı
Hiç dinlemedi ki beni…
Senin için yaşamını sürdürdü
Sadece
Senin için…

Yeniden gözlerim açılınca dünyaya
Gitti korkum, yok oldu endişem
Yerine yine senin hasretin boşaldı sağnak sağnak
Burada olmasan daha mı iyiydi ne?
Hiç bilmiyorum…
Ama kalbim ağrımazdı herhalde o zaman
Hem, belki her şey daha güzel olurdu bensiz
Arkamdan birkaç gün ağlandıktan sonra
Unutulup gitmek…
Belki üç, belki beş gün
Belki bir hafta sonra
Hiç iz bırakmamak buralarda
Sonra herkes kendi işine giderdi
Ve ben de ait olduğum yere…
Hep ait olduğum… Ve sana kavuşabileceğim tek yere…

Çankırı – 06.06.2005