yaşam uzun gibi gelir aslında kısa
ilkbahar sonbahar kış kavuşursa yaza
insanlar hep genç kalsa hiç yaşlanmasa
dalından kopardığın çiçekler hiç solmasa

yaşarken insan bir kere zamanı tutsa
hep gülüp eğlenip hiç ağlamasa
iyiliklerin peşinde olup kötülük meleği olmasa
doğum ile ölüm ahiret terazisi mizansa

gönüller karanlık değil aydınlık olsa
yeryüzünde değil biraz da semalarda uçsa
adeta bir gemi gibi denize açılsa
o masmavi deniz dalgalanıp bir durulsa

iki el açılır karşıdan gelene, gerçek dostsa
ne para ne pula ne mala değer vermiyorsa
giydiğim iç çamaşır eşortman bolsa
hayattan ne anladın biri sana sorsa

elimde mızrak kasatura olsa
denizler göller yağan yağmurla dolsa
denize açılan gemi başı boş yol alsa
kim kurtarır o zaman seni orada

iki kapılı han sırtını dayamış zamana
eğer bakarsan ağlayana katılamazsın yaşama
sade vatandaş ol bakma zabit paşaya
seni yaşatan sığın ömrü veren yaradana

eğer hayat bir gemi ise teslim et kaptana
ne ten ne beden can bakar yaşatan kana
vurdukça dalgalar hızlı hızlı karaya
gör ne hale gelmişsin dön bak bir kere aynaya.