Tutmuşum bir elinden hayatın

O elki biraz yaşlı ve buruşuk

Sımsıkı sarılmışım, bırakmıyorum

Yıpratan yıllar ise biraz karışık…

Serüvenini tamamlamamış bir kadeh

Kırılmış, kızıla boyamış ellerimi

Bense hâlâ dokunuyorum o ele

Kirletiyorum anlatarak kederlerimi…

Sonra birden giriyor hayatıma

Bir kaza geçiriyorum başımdan

Beynim siliniyor, bir şey bilmiyor

Gözlerim açılırken ilk seni görüyor

 Ve sonra atamıyorum aklımdan…

Başlıyorum yeni bir yolculuğa

Aklımda sadece sen varsın artık

Tüm bildiklerim sensin kafamdaki

Senin ismini sayıklıyorum artık…

Seni annem diye biliyorum

Annem diye sevip sayıyorum

Sesini uzaktan ne zaman duysam

Kendimi cennetten bir yağmur sanıyorum…

Damla damla akıyorum kalbine doğru

Boşalıyorum gözlerinden, süzülüyorum

Yanaklarından bir yol bulup

Çağlıyorum aşkımı içimi döküyorum…

Kapanıyor kirpiklerim , dalıyor

Karayla süslenmiş aydınlık gecelere

Gönül sadece seni görebiliyor

Fakat sığdıramıyor kelimelere…