Vasiyetimdir mesaisi bitmiş yorgun aşkım
Vaziyetimse kara gözlerinde bir gölgeyim
Dolaysız yollarla kavuşmaları erteledim
Hep resim çiziyorum
Hiçbir karesinde ben yokum
Garlardaki banklarda nöbetim bitmiyor
Bütün limanları deniz yutmuşken ben bekliyorum
Duyarsız bir siren sesi melodileri birikiyor üstümde
Yavaşça kararan hava beni buluyor kadife gecenin orta yerinde
Sudan sayfalara yazıyorum ismini
Sarılsam üşüyorum baksam okyanussun
Uğursuz dört yaprak gonca her taraf
Zor yanını görüyorum sanki karşıların

Yağmursuz kentlerde dolaştım
Sen gelmedin ben değişmedim bekledim
Melekler acı çekermiş gibi oldu sonra bir an
Bunca hasreti saatler taşıyamadı
Durdu akrep ile yelkovan

Vazifemdi seni hep sevmek
Vazgeçmek zordu oysa
Bu tuhaf büyü bir gün bitecek
Alışılmışın dışında sevmiştim seni
Uzaktan
“Gülüm, bi tanem ya da canım” kelimeleri yetmiyordu
Sana özel ses tonum az biraz titrek
Bana adını söylemek yetiyordu
Her kelime hasrete gebe
Kara sayfalara beyaz yazıyordum senleyken
Sonra güneşte yetmedi yazdıklarımı okumama
Son görüşte ne olur gül yüzüme
İzah edilmesi güç gittiğim sensizliklerin
Anlamı muamma varlığımın
Unutmalar kadar masum ve sence unutulmaya yüz tutmuş benliğimin