Sevgi çiçekleri kitabına yazdım adını
Sayfalar arasına bir kelebek kapatıp,
Kitabın yanına da bir gül koydum.
Her sabah işe erken gitmeye başlayıp aşk adına türküler söylemeye başladım.
Hatta bir sabah kendi adımı unutup, botlarımı birbirine bağladım.
Çok başka yerlerde taş sokaklar aradım.
Yaşadığım kente uzaktan baktım. Hem de çok uzaktan
Bir kalemim kaldı şiir yazacak
Bir bardak ta çay dem tutacak.
Yüreğimin haritasına yerleştirdim hasretlerimi

Gözlerine bakamadığımı biliyor musun.
Sadece bir gülüşün mıh gibi aklımda birde ismin
Gökyüzünü çizmek istiyorum yüzünün coğrafyasına.
Yürüdüğün yollara kandil koyup
Karanlığı seyretmek ne kadar güzel olur bir bilsen

Buğulu cama adını yazdığım gün silinmişti
Ve ben o camı hiç sevmemiştim biliyor musun.

Gözlerine bakamadığımı hatırladım.

Bir sabah ezanı vurur beni, bir de gülüşlerindeki gözlerin
Saçını okşayıp gözyaşlarına kalbinde dokunmak isterdim.
Sonra da deli gibi koşturmak
Hem de hiç durmadan

Kekik kokusunu dağlarda
Bembeyaz bulutları kışımda
Çicekleri baharımda
Hazanda yaprakları

Off….oooofffff
Gözlerine bakamıyorum ki.

Depremler oldu avuçlarımda
Kasırga koydum adını aşkımın koşturan atına
Yelesini tutmak istediğimde bembeyaz bulutlar arasına daldı.
Gökkuşağı rüyalarımı boyadı.
Başımı öne eğdim, sessizce ağladım

Yine … yine de gözlerine bakamadım.

Bir deli keman çalıyor aşık olduğum dağlara,
Kuşkusuz su akıyor hiç durmadan
Uzun bir yol yalım olmuş ötelerde
Bir imam ezan okuyor geceden sabaha

Ve ben yalvarıyorum
Gülüşlerine, ağlayan yüreğine
Gözlerine bakamıyorum yardım et.