Sana sunduğum
Umutlarını yitirmiş adam konuşuyor

Yarınlardan habersiz

Çalan kapılarım durdu
Güzel haber getiren postacıların hepsi
Sokağımdan başka yerlerde sürtüyorlar
Çaresizliğimin denizlerinde
Pusulamı yitirdim
Bana yön gösteren yıldızlarına
İhtiyacım var
Ama sen onlar olmadan da
Bulacağımı söylüyorsun yönümü

Yanılıyorsun

Görmek istediğin güçlü adam
Geçen günlerle cılızlaştı
İçini yiyen kurtlar çoğaldı
Çoğaldı
Çoğaldı

Ona hayattan almak istediğini vermeyen
Vermek istemeyen canavarlar arasında
Örselendi gereğinden fazla
Fırtınalarda savruldu zayıfladıkça
Ufak rüzgarlar bile sarsar oldu bedenini

Kökleri sağlam tek sen kaldın
Sana sarıldıkça bıraktın ellerini
Onu yalnız koşturması için
O her bıraktığında kayboluyordu zaten
Kokundan buluyordu izini
Çoğunlukla sen buluyordun onu
Çoğunlukla sen buluyordun onu zaten

Onun güçlü görmek istediğin bedeni
Senin bu arzunla yanıp tutuştukça
Tükendi
İflas etti
Uykusuzluklardan
Kabuslardan
Yersiz sıkıntılarından canının
Daraldı sualsiz nefesi
Hiçbir şeyi soramaz
Sorgulayamaz hale geldi
Ve en sonunda
Çekip gitmene kayıtsız kalarak

Tutacağını zannettiğin elleri seni
Kavramak için her dakika çırpındı ama
Kıpırdayamayacak kadar halsizdi artık
Hiçbir şeye karşı koyamayacak kadar çaresizdi

Sen kavrayacağını zannettiğin
Ve kaçtığın gerçeği
Anlamadın
Anlamıyorsun

Yanılıyorsun