Yalnizligim, parmak uçlarima düştü.
Geride boynu bükük bir resim
Aynalara küstü şair yanlarim.
Bu şehrin tam ortasinda
ޞeytan saçlarin dagilir yüzümde
Bir umut, bir agit yanar dururum
Hiç bir şey biraktigin gibi degil
Korkularima sigindigim bu saatlerden,
Kurtulamiyorum.
Bir ay sessizliginde kurdugum düşler,
Hep bölünüyor.
Ve bütün tuvallere yansiyan görüntün
Beni aglatiyor,
Adam ediyor.
Saçlarima çöktü yüregimdeki agirlik
Son şiirlerini yazan şairlere, bir sitemdir bu
Bir anne merhameti kadar kirik kalplerden,
Akar acilar.
Bir düş kursam azicik, hayattan uzak
Kaşlarini çatan, hüzünlü şarkilarin,
Hikaye kadinlari…