Yalnızlık çöker, karasında bulutların
Dağıtmaya çalışır, ışığında umutlarının
Köy halkı uykusundadır, unutmuş yorgunluğunu
Rüyasında görür, kestirme bahçe yolunu

Yalnız hanım gerilmiş, perdelerin arkasında
Çektiği dertlerin, bitmeyen sancısında
Köy halkının pencereleri, açılmış çiçeklerle
Yalnız hanımın sevgisi, her zaman yüreklerinde.