Bilirim,
Yalnizliga bir sen dayanirsin,
Kendine sirdaş
Kendine arkadaşsin,
Nasil başardin bilmem
Tabi başariysa eger yalnizlik!
Ama bilirim
Sen yalnizsin
Sadece sen varsin sende,
Bazen özlersin
Uzanip tutacakken kaybettigin şansini
Ve bazen aglarsin
Bir dost ararsin
Yalniz bir dost
Seni anlayacak bir dost,
Ama sen kendine dostsun,
Olur ya bir gün düşünüp de
Ararsan kendini,
Yaninda yine sen varsin
Önünde sen
Arkanda sen
Bazen yanar yanar ve anlarsin
Sonra günlerce ve günlerce
Bakarsin kendine, dünyaya
Sonra eksik bir şeyin peşine düşersin
Sevgilim dersin,
Duymaz seni,
Duyuramazsin sesini
Sen tekrarlarsin,
Titrersin
Susamişsindir, tenin kurumuştur
Çatlamiştir ruhunun
Ve belki tüm anlaminin kabuklari
Öyle zavallisindir işte,
Yalnizsindir
Dayanmişsindir yalnizliga
Dayanmak bir meziyetse
Hayir!
Korktugumdan degil,
Yalnizligimdandir sevdigim,
Hayir!
Sevdigimden degil
Kendimde oluşumdandir
Seni sana
Sadece sana
Bagişlayip kendimi katledişim
Ama en sonda bile
Ve en baştaki gibi
Yine de araya bir şey sigdiramamişken
Demişsindir
Ama sesin kaybolmuştur ruhunun girdabinda
Işte yalnizsindir
Işte yalnizsin…