Yağmura tutulmuş yüreğim
Aşkım fırtınalarda
Geceye kin düşer gibi
Gündüze dem düşer gibi
Gönlüme düşen gamdır
Bulutlanır başım
İçim haykırışlarda

Barışa akar yüreğimin yongası
Savaş tutuşur oysa
Karanlığa dönük
Acıya
Ölüme dönük Ortadoğu

İnce titrek parmaklarıyla
Savaşı kızıştırır
İçimi tutuşturur
Kuşatır yaşamımızı
Değiştirir Amerika

En benzersiz sevdaların
En bilinmez masalların diyarı
Aşkın ve umudun topraklarıdır
Yüreğimize sancı salan
Bu acılı coğrafya

Bataklıktır bataklık olmasına
Ama keder kadar yoğundur
Mutluluğu ve hasreti
Dostluğu ve direnci bu toprakların

Elimizi uzatsak yeter
Değer parmaklarımız kanayışlarına
Halepçe’den bu tarafa bir insan seli gelir
Bir kanlı türküdür sürüp gider
Savruldukça tozuyan yakın geçmişim

Savaşa hayır elbet
Barışa evet
Yüreğimiz hep barışa dönük ak kanatlı güvercinlerdi zaten
Al yeleli taylar gibi sonsuzluğa koşar
Orman yangını gibi çoğalır direncimiz
Buğusu tüten topraklara dikilir gider
Savaşa karşı umut fideleri

Sürüp gider çünkü
İnsanlık aydınlığı çağlardan çağlara
Bitmez haksızlığa karşı
Zulme karşı direnişin çağrısı

Karakış soğuklarında barışın buğusuyla
Bitmez savaşa karşı verdiğimiz savaş

Fethiye – 04.01.2003