olandır

korku dağlardan büyük
umutsuzluk kol geziyor
ülkemde dünyamda

dağlarına karlar yağmış memleketimin
ülkem işgal altındadır
88/89 bir saniyelik andır
ülkem işgal altındadır

binlerce canım kafeste
milyonlarcası tutsak
ülkem işgal altındadır

açlık yokluk kıtlık
özgürlüğe ve sana hasret
dünyam işgal altındadır

sarılmışız her bir yandan
kuşatmadayız
değişik değişkenler kuşatması

cephede düşman
içerde “dost”
çevremizde belirsizler
kuşatmadayız
değişik değişkenler kuşatması

yüreğimdeki giz

geçmişimden geleceğime uzanan köprüm
bilinire doğru akan güneşim apaydınlık ışığım

ateş çemberinden geçtim
irin denizinde sınandım
ne leş kargaları bildi ilişkimizi
ne dostlar tam kavradı
seni yüreğime gizledim yüreğimdeki giz

kör karanlık gecelerde iliğime kadar üşümüş
tepeden tırnağa ıslak sabah seher ayazında
yok oluşun eşiğinde seni yüreğime gizledim

bilincim
savaşım
sevdam
var oluş nedenim

bir avuç toprak yüreğim
beynimdeki gizleri toprağa taşıyan topraklaşan
bir sıcacık yuva yüreğim
dünyadan büyük dostları saran barındıran

bir sıkılmış yumruk yüreğim
faşizmin beynine yıldız yıldız çakan
bir sıkılmış yumruk yüreğim
yıldızlara doğru akan yıldızlaşan

bir avuç toprak yüreğim
çiçeğe bezedim öptüm toprağı
öptüm çiçeği öptüm seni
çağların derinliğinde sırladım
seni yüreğime gizledim yüreğimdeki giz

iyiliğin mutluluğun ustası güzelliğin ezgisi
azdan çoğa çoktan çoğa utkunun türküsü
kitleleri coşturan balerinim
seni öğrendim evrenselliğini kavradım

tarihin derinliğinden coğrafyanın genişliğine
seni yaşıyorum
geleceğini yazıyorum
geleceğini yazıyorum kanımla
kanımla sevgimi sunuyorum
sırım sırım sırladım yüreğime gizledim
seni yüreğime gizledim yüreğimdeki giz

seni yüreğime gizledim yüreğimdeki giz
“ille dostun bir tek gülü yaralar beni”
dost hançerine göğüs gere gere
seni yüreğime gizledim yüreğimdeki giz

dost gülü

korunman için kahramanlaşanlar korunmana alındılar

adına kahraman kesilip el üstünde tutulan
hainleri
yaftaları boynunda
gönderdim gönderiyoruz bok çukuruna

sarılmışız çok yönlü kuşatmadayız
değişik değişkinler kuşatması
hainleri sıraladık da upuzun dizi dizi
dost gülüne gücümüz yetmiyor
dost gülüne gücümüz yetmiyor
dost gülüne gücümüz yetmiyor

can pazarına düşmüş ‘dostlar’
tavşandan hızlı serçeden korkak
ışık hızıyla savruldular yanımızdan suçlayarak

saygıyı yitiren soğuk yürekli sevgisizler
anasını satar kendini satar seni satar beni satar
insanlığından sıyrılıp da insanlığı satar

çığlık

aç anaların apış arasından fırlayan çığlığın bilinci

sana çığlık gönderiyorum
aç anaların rahmindekilere umut
sana çığlık gönderiyorum
ezilenlerin kavgasından çığlığa karışmış çığlık
sana çığlık gönderiyorum
dört bir yandan kavganın içinden
sana çığlık gönderiyorum acılı onurlu çığlık
esir düşüp teslim olmayanlardan
onuru uğruna canını ezilmiş böcek gibi fırlatıp atanlardan

sana çığlık gönderiyorum
uğruna utkunun doruğuna erişenlerin
onur utku sevgi kokan çığlığını
sana çığlık gönderiyorum
yanan yüreğimden senin çığlığını

senin için

uğruna ölümün üstüne uçanların sevda türküsü

adını kanla kazıdık yüreklere beyinlere
kanımızla sunduk sevgimizi
sevenler kır çiçekleri toplasınlar diye

kulaktan kulağa yürekten yüreğe ezgilerinle
dağdan dağa türkünü söyledik
sevda ateşindi ovalarda yaktığımız
şehirleri diz çökerttik önünde

tezgahlarda
kıyımlarda
darağacında gülümsedik
en acımasız acılar altında
güvenle
bağlılıkla
destanını yazdık
direncin
sevginin
bilincin
insanüstü sevgiyle sevildin

anlayansın bilensin

kar kırmızı yağanda cehennem harlamasında
tutkun yol gösterenimizdi bizi bizden koruyan

kavganın en acımasızıdır yaşadığım
kanlı şiddetli
kır çiçeklerinden dağ doruklarına
metropollerin yoğunluğuna
sevgilinin sözünde devrimin kucağında
kavganın en acımasızıdır yaşadığım
ha vurdu ha vuruldu düşman
kavgası basit tekillik
kavganın en şiddetlisidir yaşadığım
beyinleri sarsan
kendimle kavgamdır parçacıklarımı uzaya
dağıtan
başka zamana
başka mekana
başka boyuta gönderen
mikrobik cımbızla topluyorum kendimi
cüce yıldız acımasızlığından genişleyen uzaydan
ve kendi ellerimle yaratılıyorum yeniden
yeniden

yeniden yaratanımızdır ellerin

anlayansın
bilen
kavrayan

biliyor biliyor biliyorsun
yeniden yaratanımızdır ellerin

bilenim anlayanım kavrayanımsın
insanlara saygımın sevgimin sonsuzluğu
kişiliğime vurduğum damgalardandır

savaşın göbeğinde sesimi duyamaz olduğumda
şehit kanlarımızın göletlerinde
ayaklarım ıslananda
düşman leşlerinin sendeletmesinde
ağız dolusu küfretmemin
kulaklara kadar açık ağızla gülmemin
çiçek koklamamın çocuk sevmemin
ve sevgiliye
incecik yüreğimden kopardığım hasretli parçacıklarla selam göndermemin mutluluğunu
plazmamdaki atomlara kadar duyumsamamı
sen anlayabilirsin

yatıp uzandım otlar üstüne
ıslığımla parçaladım çiğ tanelerini
ilahların gözyaşlarından yaptığım kolyeyi
taktım da tanrıçamın boynuna
armağan sundum yoldaşımın koynuna

anlayanımsın seni kavradığıma tanığımsın
biliyorsun kavrayanım biliyorsun
evrenselliğinle bizleri kapsıyorsun

yeniden yaratanımızdır ellerin

yangı

yürek yangısıyla dolaşıyorum
kavganın göbeğinde yürek yangısıyla
anaların yürek yangısıyla
toprağa yavru vermiş anaların
işkenceden
ilmekten
kurşundan

tezgahtan
darağacından
pusudan
canından can veren anaların yürek yangısıyla

biliyor
biliyor
biliyorsun

ellerin
ellerin
ellerin
yeniden yaratanımızdır ellerin

engel

ilkyaz aylarında keçilerin belini ısıtan sıcaklık

beynimin ürünü yüreğimin sevgisi
insanlaşanları kucaklasın diye
bünyemin yokluğa koşuşunda
ölümüne yaşıyorum

ölürüm
dağlarına taşlarına suyuna çiçeğine
ölürüm tutkuna ölürüm sana
ölürüm gelişimine bensiz kalırsın
yetim öksüz boynu bükük
karnına tokat yer de vay arkam deyi dolanırsın
gel
öldürme beni

senin için yaşanılır sevgi çiçeğim yaşanılır
savaşılır yaşanılır
yaşanılır savaşılır

bunalımın bunalımımı geometrik katlayan
bunalımın dostluk hücresinin intiharıdır
sevgi çiçeği ezilir umut ışığı kararır kırılır

hain güllesine dost hançerine göğüs gerişim
bunalımına engel

uzat ellerini aşalım engelleri

duyumsuyor yaşıyor biliyorsun
yaşıyor biliyor görüyorsun
biliyor
biliyor
biliyorsun
ellerin
ellerin
ellerin

yeniden yaratanımızdır ellerin

uğruna
insanlık onuru için can verirken
önünde uğruna onurumu çiğnedim
ipekten halı yapıp tutkumu
yüreğimin sevda çiçekleriyle
yollarına serdim onurumu
ezildim

tutkunun doruğundayım inişsiz doruklarda
buluttan buluta uçtum da geldim
gönülden gönüle aktım da geldim
yüreğime akanları teptim de geldim
kapına yüz sürdüm
küçüldüm

ayrılığı yaşadım gök mavisi denizlerin
derinliklerinde
çöl karanlığı buz dağlarında sensizliği
karınca kalabalığı insan selinde kendimden uzaklığı
kuşun kanadından yerin kulağından geldi
haberin
ıssız çiğ tanelerinin esintisinden
avundum

yoluna baş koyduğum
yaptığım çarmıha gerildim
ellerimle yaptığım çarmıha çağlarca
sayısını unuttum
uğruna ölümlerimin sayısını
sensizlik ölümden acı kor insana
ayrılığı öldürmeyedir savaşım
hasretliği öldürmeye

insan insana

sevecenlerin ışığı sevgi çiçeği

sevgiye saygı
insana sevgi
yüceltiyor bizi

insan insana buluştuk
el ele tutuştuk
uzunca uzun söyleştik
insanlığı yaşadık

acıların acısını ayrılığın acısını
korkuların korkuncunu
sevginin en mutlusunu
insanlığı yaşadık

adım adım koşar adım
adım adım sağlam adım
el ele yürek yüreğe omuz omuza
yürüdük insanlaşma kavgasının ortasına

bizleşmeye bütünleşmeye koşuyor
beyninin (bilincinin) bulanıklığını aşıyor

yoldaşlar arasında yoldaşlaşıyorsun

nüve

geçmişimden geleceğime uzanan köprüm
bilinire doğru akan güneşim apaydınlık ışığım
ben devrimim geleceğini belirleyenim

kendini yaşıyor
benden bana koşuyor
benzerlerimi aşıyor
bana ulaşıyorsun
seni kendime kodladım

kendine bakışta
iç dünyanı tartışta
izlerimi bulacak
beni yaşayacaksın
seni kendime kodladım

bilincindeki bulanıklığı aşıyor
insanlaşma kavgasında insanlaşıyor
benzerimden benzerime
bana koşuyorsun
geleceğini belirleyenim
seni kendime kodladım

bilinire doğru

sevginin sıcağın hasretiyle
ateş saldım yüreğimden kopanlara
acılı çığlık alazıyla ışıktım gönlünüzü
hainleri ışınladım da dost gülüne gücüm yetmiyor

gök ekinler yeşersin insanlaşma hızlansın diye
yüreğimi verdim buyruğunuza
beynimi bilincimi bedenimi
tok uyunsun kardeşçe
sevgi çiçekleri açsın evrende
insandan insana saygı yaşansın diye
yüreğimle kızıla boyadım bulutları
güvercin saldım yıldızların ötesine
ötesini size bırakıp
güzelliği dostluğu kardeşliği işledim bilinçlere

insanlara adandım insanlaşanlarca
bende bulursunuz kendinizi
geleceğinizim şimdiden

güzel günlerin bitmediği
çiçeklerin solmadığı
mavilikler beldesinde beyazı yaşayın
çocuğa saygının çiçeğe sevginin doruğunu
insandan insana baskının
açlığın ve tutsaklığın
-miş li geçmişin rivayetiyle anlatıldığı
mavilikler beldesinde beyazı yaşayın

kelebeklerin kanadından izleteyim çiçekleri
sonsuz maviliklerde beyazı yaşayın

Sevgilim
Devrimim