Suret etti ol şehri, kavuşturdu cemâle
İlmi de benzer ismi de benzer ya kemâle.

Yazmasaydı kalemi özde hicran olurdu
Âtiye bilinmedik sağır devran olurdu.

Yaşattı mazisini akıncı cetlerinin
Hep onun ilmindendir aczi şu ellerimin.

Serhaddı ve mescidi imar oldu onunla
Küllenen kalpler aşka bimar oldu onunla.

Farkına vardık işte kendi gök kubbemizin
ޞad olur ruhu şimdi anmakla bendimizin.

Semtten semte selamdır, onun İstanbul’undan
Onun aşkından Ya Rab… aşk göster her kulundan…