Veysel gibi olmak için,
O gözlerle görmek gerek.
Veysel gibi görmek için,
Bir çift gözden olmak gerek.

Kara toprak sadık yari,
Sivralan koyü diyarı.
Aşk ile gezdi dağları,
Mis kokular almak gerek.

Dolandı yalan dünyada,
Kulak verdim o feryada.
Muradın aldı dünyada,
Aleme bir ün salmak gerek.

Sevgi kokusunu saçtı,
Hoşgörüye çok uğraştı,
Herşeyiyle o çağdaştı,
Çağdan çağa aşmak gerek.

İNCE Veysel’i yadetti,
O Tanrı’dan emanetti.
Görevini yaptı gitti
Hep ardından koşmak gerek.

Kayseri – 25.12.1998