Bir çınar ağacından koptum ben
Sonbahara yenik düştü
aciz yüreğim
Sabahın seher vaktiydi
Ayaz vurdu yüzüme
kurudum

İlkbaharı gördüm
koca bir yazı devirdim
Lakin bu son gün
Kaybettiğim kavgamın resmidir
Usulca toprağa süzülüşüm

Hüznün felsefesini öğretiyorum insanlara
Ki gülüşleri gençliğimden yadigardır
bilirim
Bahar dalında yeşerdiğim anlardan

İki perdelik bir komedya
bu izlediğim
Ağır ağır kapandı perde
Ve ışık vurdu gözüme
Merhaba hayat
Merhaba melodram…

Toprağa ilk ayak basışım bu
Ben,
Gökyüzüne aşıktım oysa
Bir de üzerimde gezinen yaprak kurduna

Böylece kaybolup gitmemeliyim
insanların ayakları altında
Bir rüzgar esmeli dağların eteklerinden
Ve,
Gördüğüm en güzel evin balkonuna savurmalı beni
Sonsuz bir inziva!

Bir çıkış yolu olmalı
Bir yerlerden sıcak birmeltem esmeli
Ve bu sen olmalısın
Yanağımı okşayan

Ne de olsa
İlkbahara gebedir her daim hayat
Gün gelir seyrederim
En tepedeki dal ucundan
yeniden doğuşumu
Merhaba derim yeni doğan güne
Ve bu sen olmalısın
Merhabamı hak eden
Yüzüme gülen gün!

Bursa – 25.04.2004 04:45