Kaderimin sahillerinde kale yaptığım bir kum yığınıymış hayat

Kovasını kaybetmiş bir çocuk gibi ağlar benim gözbebeklerim

On yedi yıldır o kovanın içinde beklemiş bir ekmek kadar bayat

Kokuşmuş çöllerde ellerim güneşte, küflenmiş ayaklarla emeklerim…

Sanki bağları sokakların çığlıklarıyla kesilmiş göbeklerimin

Harabe bir yere gömülmüş, benim ömrümde seninle harap oldu

Virane gönlümün çürük odunlarıyla yapılmış bir evde beklerim

Hanem, değeri üç kuruş etmez beş yüz bin liralarla doldu…

Ucu düğümlenmiş bir halatla kıyıya yanaşmaya çalışır parmaklarım

Hayatımla kumar oynadım ve hile kullanarak seni kaybettim

Seni patlak kulak zarımın arkasındaki üzengiye saklarım

Çekicin altında eğik bir çivi olmaktan çoktan beraat ettim…