O yar sana bakmaz dostum, uğraşma boşuna.
Daha mesai saatin bitmeden hangi hayale sığdırdın aşkları.

Bilirim; şimdi sen kimi sevsen, yüreğin aşkla örülür
Mertsin, yiğitsin ama bu yetmez kimselere,
Ölümüne sevsen de, cebinde paran yok ya,
attığın adım bile hor görülür.

Senin yağmurda su geçiren botların var
ve çekinmeden anlatabildiğin dostların
Uğraşma, sevdalanma kimselere
Yine sarhoş bedenini meyhanelerden toplarım.

Bizim, her ayrılık vakti beyefendi gözlerimizden çaresiz bir eşkiya süzülür
Dağdan değil, yardan düşen ömrümüzle, yollara inip haraca bağlasak da sevgileri
Fakiriz ya; mutluluk bize hep çok görülür.

Bir adımız kaldı leke sürdürmediğimiz,
bir de gururmuz.
Kaldıramayız sevdaların yükünü.
Ne aşka ayıracak kadar vaktimiz var
ne de aşkı bizden ayıracak kadar cesaretimiz.

Üzülme dostum, üzülme.
söz veriyorum
Hayatımızın neresinden geçmişse şu kahpe geçmiş,
Bulup geleceğim geleceğimize

Haydi kalk, güneş doğuyor yine, şeytan sobamıza iki odun at
Uzaktan sev yeter ki, zararı yok
Bu hayalini her akşam bana anlat.