-bize s e v g i y i,
s e v m e y i, s e v i l m e y i anlat ihtiyar…! –
.
kim ki sevmez…sevgiyi bilmez
ne gökte ne yerdedir
ne düşte ne gönüldedir
-sigara dumanı gibi hayal olur-
manasız geçen…boş bir ömürdedir
..
kim ki sevmez…sevgiyi bilmez
dalına ne serçe konar…ne de bahar uğrar
dört mevsimi kıştır…
yanağına rüzgar çarpmaz
gönlündeki orman bozkıra döner…penceresi umuda bakmaz
şu güneşli dünyada içi hep ayaz
ömür boyu hasret çeker de…nefesi nefese değmez
…
ne bir şarkısı…ne de anlatacak bir masalı olur
ne ayrılığı bilir…ne kavuşmayı bilir
ne sitemi bilir…ne özlemi bilir
cennette cehennem hayatı sürer…yaşarken çürür
paslı yüreğinde…sevgi yerine kapkara bir boşluk büyür
üzümsüz asmalar misali…tomurcukları çiçeğe dönmez
….
sevmeyi bilmeyen…mutluluğu bilmez
ne sesin ne sessizliğin
ne senin ne sensizliğin farkındadır
bekleme salonları gibi…
yalnızlık senfonisi hüznünü yaşar her daim
dudaklar gülmez…
kulaklar duymaz…gözler görmez
oysa insan olan sever…ancak cesetler sevmez
/sevmek…
ne para ister ne pul ister
ibadetir…sadece inanmış kul ister/
.
vay haline…!
sevmeyi bilmeyenin…
sevgiye karşılık vermeyenin
..
vay haline…!
sevmeyi bilmeyenin…
sevgideki sırra ermeyenin
…
vay haline…!
sevmeyi bilmeyenin…
sevgiye secde etmeyenin
1986
*tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım ajans&baskı
yay,ank,2006
Puan:
Yorumlar
Yorum Yaz