Mini mini tırtılcık,
Sürünerekten giden.
Kendine soruyordu,
Bu yetersizliğim neden?

Cevabı bulmak için,
Çekildi kozasına.
Dikkatini yöneltti,
Kendi iç dünyasına.

Bir şey vardı, bir şeyler,
Ona yetersiz gelen.
Yarattığı dünyada,
Kendini mutsuz eden.

Sanki değişmişti o,
Kozaya sığmıyordu.
Çalışarak kurduğu,
Yuvaya sığmıyordu.

İç sesinin çağrısı,
Benliğini zorladı.
Kendine varabilmek;
Kozayı yaraladı.

Uğraşının sonunda,
Yırtılan kozası.
Sancılı doğumlarla,
Bulduğu dünyasıydı.

Daracık dünyasında,
Özlem duydu çiçeğe.
Çirkin, mutsuz tırtılcık,
Dönüştü kelebeğe…

Varlık savaşımında,
Tırtıl kendini buldu.
Sonsuz arayışında,
Güzel kelebek oldu…