Taa
En başından
Sadece bir çiziktin
Yüzük parmağımda
Acısına kına yaktığım kasti bir sızı
Sabahı karşıladığımız kırmızı bir sevişme sonunda
Bedenlerimizin tarçınımsı buhurunda
İtiraflarını sıraladım bir çırpıda
Kasap dükkanlarının vitrinlerine sıralanmış
Sakatatları sıralar gibi sıraladın
Bütün yediklerim, bildiklerim, hislerim
Ağzıma geldi
Elimden kaydın
Bacaklarıma yapıştın
Adım atamadım
Ki
Bir cezve kahveydin
Falına bakmak istemedim
Kör oldum
Kahve acısı bir yanıktın
Ne zaman gözlerine baksam
Yanıklarım sızladı
Sonrasında
Her birlikteliğimiz
Bir uçak bileti kadar yakın ayrılığımız oldu
Akşam yemeklerinde karşı karşıya
Çatal bıçak sesleri
Lezzeti kaçmış yemek kokuları arasında
İran’a yazgılı otobüs bileti
Ortada salataydı bol sirkeli
Her çatal batırışta
Kesinleşen bir el sallama
Tüm okuduklarımız
Kanada’ya dizgilenmiş
Bir tren bileti
Saatin her tikinde ve her takinda
Tren daha da yaklaşiyor istasyonumuza
Ve sen
Bir kazaydin
Ufka dogru döşenmiş raylarin
Ve tekerleklerin arasinda kaldi bacaklarim
Bir daha hiç adim atamadim
Sakatlandim
Her susuşun
Her gidişin
Ismimi her söyleyişin
Bir kazaya sebep olurdu
Ben baştan aşagi yaralanirdim
Beni komaya hapsettin
Beni karantinaya soktun
Beni Veba, HIV virüsü gibi sogukta dondurdun
Sen beni yakinimdayken öldürdün
Uzaktayken yaşatamazsin ki?