Düşsel bir vurdumduymazlık bu bedenimdeki
Uzaklar ve karalar…
Ağır bir iç geçiriş geniş zamana
Keskin bir tütsü kokusu belkide genizleri yoran
Tuzaklar ve aralar…

Uzakların şarkısını söylüyorum şimdi
Uzakta kalıp hiç yaklaşmayana
Hayaller ve bitmeyen rüyalar…
Sen uzakların resmi… Belkide sana.

Ankara – Nisan 2007