Yine gecenin kör karanlığında, yine yalnız yine kendimle
Kendimi anlatıyorum yıldızlara
Beni dinlemiyorlar, herkes kendi aleminde zaten
Kim duyar ki beni. Belki de haklılar duyulacak ne var ki bende

Yine kendimle başbaşayım.
Bir ay var beni seyreden bir de birkaç sönük yıldız
Ha bir de deniz, deniz ama içinde benim gibi hüzün barındıran
Göremiyorum ondaki maviliği, siyaha bürünmüş o da
Acaba o da benim gibi uzak yıldıza mı sevdalıdır?

Birkaç sönük yıldız var gökyüzünde, gök bile siyah o da mavi değil
Nedir bu maviliğe olan sevdam.
Belki de hiç göremediğimden dolayı.
Belki de hep mavide yaşamak istememden dolayı

Uzak yıldıza sevdalıyım.Görüp de dokunamak ne acı

Yine bir sigara yaktım.
Belki de sonun daha çabuk gelmesini istememden dolayı
Zaten beklemekten hep sıkılmışımdır.
Durakta bekle, okulda bekle, sevgiyi bekle, ölümü bekle…

Oysa ne kadar çok beklemişimdir sevdayı.
Ne kadar çok istemişimdir beni sevmesini
Ne kadar çok istemişimdir gözyaşlarını kalbine dokunmadan durdurmak.
Yastığında umut olmak, rüyasında güneş olmak
İstediğim hiçbir şey olmadı zaten

Çünkü ben uzak yıldıza sevdalıyım