Uyuz kardeş, gel şöyle parlatalım!
Tüm uyuzlukları içip atalım.
Muhabbet ederek neşelenelim,
Hem de şu gücümüze güç katalım.

Uyuz keçi birkaç kadehten sonra,
Atıyordu nara üstüne nara.
Sanki meydan savaşına dönmüştü,
Uyuzun oturduğu sakin sofra.

Meyhane çınlıyordu; heyyt ulan!
Var mıdır bana yan bakacak olan?
Söyleyin, hangi ormanda yaşarlar?
Aslan avına çıkacağım, aslan!

İstanbul – 17.09.2004