uyu
uyanma
diz çöküp dua ediyorum
avuçlarımda mısralar
biraz da mürekkep
uyu
uyanma
acıları ittim senden bana
zincirler benim kollarımda
biraz bencilce
biliyorum
ama
uyu
uyanma
narkozun etkisi geçti mi
kaç sene sürdü bu işkence faslı
kaç gece üşüdük
yalnız yataklarımızda
neyse
sen en iyisi
uyu
uyanma..

Zonguldak – Ocak 2005